fajlondis A: 1586 fain longist (SzT.); 1589 fay longisth (MNy. 80: 124); 1595 fajlondis, fajlongyis (Nyr. 42: 308); 1598 Faylandis mentet (SzT.); 1599 Fein Londist (SzT.); 1667 fajlundis (EWUng.); 1669 Fajlendis (OklSz.); 1676 fáilandis (SzT.) J: ’finom angol posztó | feines englisches Tuch’

Német  (feln.) jövevényszó. |  ≡  Ném.  (R. h.) fein londisch, (R. E.) feynländisch, feinlindisch: ’finom angol posztó’ [< ném. fein ’vékony; nagyon jó’ + (R.) londisch ’londoni kelme’; vö. még →londis].  ≋  Megfelelői: le.  (R.) falandysz, fajlendysz ’finom kelme’.

EtSz.; TESz.; Mollay: NMÉr.; EWUng. fájin