román² A: 1824 románokban (TudGyűjt. 8/4: 86); 1838/ románkor (NSz.) J: 1 1838/ ’középkori, a gótikát meglőző 〈stílus〉 | romanisch 〈Stil〉’ (↑); 2 1884 ’a vulgáris latinból alakult, újlatin 〈nyelv〉 | aus dem Vulgärlatein entstanden 〈Sprache〉’ (MagyLex. 14: 396)
romanista A: 1824 románistát (TudGyűjt. 8/4: 86); 1890 romanistának (Ethn. 1: 104) J: ’az újlatin nyelvekkel, ill. irodalommal foglalkozó tudós | Romanist’
Francia jövevényszó, német közvetítéssel is. | ≡ Fr. roman ’a román stílushoz tartozó; újlatin ‹nyelv›’; – vö. még ném. romanisch ’ua.’ | fr. romaniste ’újlatin nyelvek és irodalmak ismerője, kutatója’; – vö. még ném. Romanist ’ua.’. A fr. roman az ófr. romanz, romans ’újlatin (nem klasszikus latin) nyelven írt ‹elbeszélés›’ alapján keletkezett [< lat. (vulg.) *romanice ’román’, tkp. ’római módra’ (lat. romanicus ’a rómaiaktól származó, a rómaiakkal kapcsolatos’)]. ≋ Megfelelői: ang. Romanic, Romanist; ol. romanico, romanista; stb.: ’román, romanista’. ⌂ A romanista szóvége latinosított.