matrikula A: 1655 matrikula (ÚjÍrás 1981/8: 100); 1790 Mátrikulát (NSz.) J: ’anyakönyv | Matrikel’

Latin jövevényszó. |  ≡  Lat. matricula ’anyakönyv, matrikula’ [< lat. matrix ’anya, anyaállat, anyaméh, méhkirálynő; anyakönyv, törzskönyv’].  ≋  Megfelelői: ném. Matrikel; fr. matricule; stb.: ’anyakönyv, törzskönyv’.

TESz.; EWUng. matéria, matrica