szerencs A: 1300 ? Zerench [hn.] (Wenzel: ÁÚO. 12: 658); 1352 Serench (OklSz.); 1395 k. ʒerench (BesztSzj. 173.); 1405 k. faranch [? ɔ: ſaranch] (SchlSzj. 657.) J: ’gonosztevő, rabló | Verbrecher, Räuber’

Ismeretlen eredetű. |  ⌂  Abban az esetben, ha nem jövevényszó, a végződés esetleg kicsinyítő képző lehet.

Kniezsa: SzlJsz. 502; TESz.; EWUng.