gurigál A: 1792 Gurigálni [sz.] (Baróti Szabó: KisdedSz. Guríttani a.) J: ’gurigáz, ide-oda hengerít | hin und her rollen lassen’
gurigázik A: 1792 gurigázni [sz.] (Baróti Szabó: KisdedSz. Guríttani a.); 1890–1906 gulyigázik [▽] (ÚMTsz.) J: ’gurít, ide-oda hengerít | hin und her rollen lassen’ #
guriga A: 1838 Guriga (Tzs.); 1864 guroga (CzF.); nyj. durga (ÚMTsz.) J: ’cérnaorsó, spulni | Zwirnrolle’
A szócsalád alapjai, az igék onomatopoetikus eredetűek. | ⌂ A szótő a →gurdul szócsaládjáéval azonos. A szóvég gyakorító képző.
A guriga elvonás. | ⌂ Az igékből lett elvonva.
☞ Nyr. 32: 469; NéprÉrt. 29: 77; TESz. gurigáz a.; EWUng.→ görög¹, gurdul